چند بار اتفاق افتاده است كه به شخصي فكر كنيم و بعد از مدتي او را جلوي چشمانمان ببينيم؟ به يك دوست فكر مي كنيد و از او تماسي مي گيريد؟ به يك واقعه يا يك وضعيت فكر مي كنيد و مي بينيد كه به طور مشخص تحقق يافته است؟ چند بار اين پويايي پوچ و ناشناخته براي ما اتفاق مي افتد؟

تصاوير نتيجه براي تله پاتي

اغلب اوقات ، ما معتقديم كه پويايي ذاتي انديشه انسان را مي توان منحصراً توسط رشته هاي مختلف تخصصي ، كه به تجزيه و تحليل و دانش فرآيندهاي خاص و فعاليت هاي آن اختصاص داده شده ، توضيح داد. اما حتي اگر علوم شناختي فعلي پيشرفت هاي چشمگيري داشته اند ، اما همچنان تاريكي زيادي در مورد پتانسيل عظيم ، دگرگون كننده و عامل موجود در هر فرد حاكم است.

بيشتر اوقات ، ما از تبادل انرژي كه بين ما و دنياي خارج صورت مي گيرد ، آگاهي نداريم. توجه ما به خاص بودن چيزها در حقيقت باعث مي شود كه ما از وجود اطلاعات ديگر غافل شويم. با اين وجود همه چيز درون ماست و ما از دنياي فيزيكي اطراف خود جدا نيستيم ، بلكه در يك واحد فضا-زمان ، در يك ميدان انرژي سازمان يافته قرار مي گيريم كه ماده را "اختراع" مي كند. در اعماق گوشت ما "كوانتايي انرژي" هستيم كه در يك حركت هماهنگ با فركانس هاي آگاه موجود در ميدان گرانشي كه ما بخشي از آن هستيم پيوند دارند. 

اگر به دنبال يادگيري قانون ارتعاش هستيد حتما اينجا كليك كنيد تا شما را با قانون ارتعاش به صورت كامل آشنا كنيم

كتاب و متفرقه ...

قدرت هاي مخفي مافوق

روش هاي جديد براي كشف قدرت هاي جادويي ذهن شما

توسط والتر ژرمن

هيپنوتيزم و افزايش

توسط ميلان رايزل

فراتر از توهم

از ظاهر به واقعيت

از Cerchio Firenze 77

تأثير از راه دور

چگونه با قدرت فكر عمل كنيم

توسط جوزپه گانگي

زندگي من به عنوان يك بيننده

توسط ادگار كيس

انقلاب كوانتومي - كنشگر كوانتومي - مستند در

بازانديشي علم براي تغيير جهان

توسط آميت گسوامي

دستگاههاي حسي ما در جذب برخي از فركانسهاي خارجي تخصص دارند و تنها فركانسهاي ارتعاشي را كه قادر به درك آنها هستند ، به تكانه هاي عصبي تبديل مي كنند. به همين دليل است كه هنوز چيزهاي زيادي از ما دور هستند. اما آنچه نمي بينيم لزوماً وجود دارد. تصادفي نيست كه بسياري از مظاهر هنوز ناشناخته آگاهي به عنوان "پديده هاي PSI" برچسب خورده و به آن دسته از رشته ها منتقل مي شوند كه نمي توان آنها را در سطح تجربي نشان داد.

در واقع امروزه مطالعه انديشه بر اساس داده هاي عيني و قابل اندازه گيري پيش مي رود. اكثر محققان در اين مورد توافق دارند كه فرايندهاي فكري ما بايد به فعال شدن مناطق بزرگ عصبي و واحدهاي پردازشي تخصصي مغز ما نسبت داده شود و اين تفكر را مي توان به عنوان گسترش ادراك و حافظه تعريف كرد. اما اين تعريف ، اگرچه مورد قبول و مشترك جامعه علمي است ، اما به فكر و پيچيدگي آن اعتباري ندارد ، اما بيش از هر چيز در توضيح آن پديده هايي كه هر يك از ما در طول تجربه روزمره خود تجربه مي كنيم ، معيوب به نظر مي رسد.

آيا همه ما تله پاتيك هستيم؟

انتقال انديشه ، آنچه فراروانشناختي تحت نام تله پاتي شامل آن مي شود ، بخشي از هر انساني است ، اين بخشي و پايه اي از حساسيت ما و قدرت عظيم است كه در منحصر به فرد ما قرار دارد. بياييد به عنوان مثال ، به دو قطره باران فكر كنيم: آنها ، از يك عنصر يا آب تشكيل شده اند ، بلافاصله متصل مي شوند و باعث ايجاد يك قطره بزرگتر مي شوند. اين اتفاق نمي افتد وقتي برعكس ، دو عنصر را پيدا كنيم كه از نظر تركيب با هم متفاوت هستند ، مانند قطره روغن و يكي از آب. آنها بلافاصله پيوند نخواهند خورد ، زيرا تركيب آنها پيوند را انكار مي كند يا به روشي كاملاً متفاوت اجازه مي دهد.

همين پويايي در مورد افكار نيز صدق مي كند. وقتي شدت لرزشي آنها در درونشان يكسان باشد ، بلافاصله به هم پيوند مي خورند ، برعكس وقتي داراي ارتعاشات مختلف باشند ، توافق دشوار خواهد شد. لحظه اي كه ما متمركز بر انديشه هايي هستيم كه از جنبه مثبت يا منفي قطبي شده باشند ، با افرادي كه افكاري با همان كيفيت و شدت ارتعاشي به اندازه مساوي نظرات ما توليد مي كنند ، طنين انداز خواهيم شد.

ما بدون در نظر گرفتن مكان ، با ساير اراده هاي تفكر موافقت خواهيم كرد ، زيرا فكر ما در حال حركت به سرعت در كل زمينه ارتعاشي منتشر مي شود و خود را با امواج همان قطب سازگار مي كند. در مورد شرايط و حوادثي كه براي ما اتفاق مي افتد نيز همين طور است. در ميان احتمالات بي نهايت ذاتي در زمينه يكپارچه كه همه چيز را آگاه مي كند ، يكي كه منجر به طنين بيشتري با ما شود ، در مواد فرو خواهد ريخت و با گذشت زمان نمودهاي عيني پيدا مي كند.

پديده تله پاتي ، به اصطلاح انتقال فكر ، يك روند طبيعي است ، زيرا در لحظه در ج